odpady weterynaryjne

Roczne sprawozdanie o wytwarzanych odpadach sporządza każdy wytwórca odpadów zobowiązany do prowadzenia ewidencji. Składa się je wyłącznie w formie elektronicznej, logując się na swoje indywidualne konto w BDO. Dotyczy ono roku poprzedniego. I tak w 2022 roku składamy sprawozdanie za odpady wytworzone w całym roku 2021. Termin składania do 15 marca. Należy pamiętać, że jeżeli oddajemy i ewidencjonujemy wytworzone przez nas odpady (nawet w niewielkiej ilości), to i tak obowiązek sprawozdawczy nas dotyczy. O wyjątku możemy mówić wtedy, jeżeli podmiot nie wytworzył w danym roku sprawozdawczym żadnych odpadów, wtedy przepisy nie przewidują składania tzw. ,,sprawozdania zerowego”.

Odpady weterynaryjne z racji swoich właściwości (część z nich zaliczana jest do odpadów zakaźnych) wymagają specyficznego obchodzenia się z nimi. Jak zatem rozumieć słowo specyficzne? W ich przypadku będzie to odpowiednia segregacja, magazynowanie, transport i utylizacja, zgodne z obowiązującymi przepisami. W przypadku odpadów weterynaryjnych istnieją pewne ograniczenia w postępowaniu z nimi dla ich wytwórców. Czy zatem będziemy mieli możliwość transportu odpadów weterynaryjnych między dwiema placówkami? Czy prawo to reguluje? I jakie są odstępstwa z tym związane?

Roczne sprawozdanie o wytwarzanych odpadach i gospodarowaniu nimi ma obowiązek sporządzać każdy wytwórca odpadów zobowiązany do prowadzenia ewidencji. Jego wypełnienie, które w tym roku odbywa się pierwszy raz za pomocą BDO, niekiedy wiąże się z pewnymi problemami, ponieważ jednym z jego etapów jest deklaracja, czy odpady zostały wytworzone w instalacji czy poza instalacją. Jak zakwalifikować w prawidłowy sposób odpady, czy są wytworzone w instalacji czy też poza nią?

 

Sprawozdanie o wytwarzanych odpadach i sposobach gospodarowania nimi to zestawienie informacji o ilościach i rodzajach odpadów ,,wyprodukowanych” w całym ubiegłym roku kalendarzowym przez dany podmiot. Zgodnie z ustawą odpadach sporządza je m.in. wytwórca zobowiązany do prowadzenia ewidencji odpadów. Ewidencję prowadzi się na bieżąco z zastosowaniem kart przekazania i kart ewidencji odpadów (w przypadku gdy mówimy o wytwórcach odpadów weterynaryjnych). Przechowywanie tej dokumentacji jest niezwykle istotne, ponieważ po pierwsze mamy taki obowiązek (dokumenty ewidencji przechowuje się przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego dotyczą), po drugie to w oparciu o nie sporządzamy omawiane sprawozdanie.

Każdy wytwórca odpadów jest zobowiązany do gospodarowania wytworzonymi przez siebie odpadami. Jesteśmy za nie odpowiedzialni od czasu wytworzenia do momentu przekazania ich następnemu posiadaczowi odpadów. Warto tu jednak wspomnieć, że przekazanie ich firmie, która je od nas odbiera (transportującemu), nie powoduje, że odpowiedzialność za ich wytworzenie przechodzi automatycznie na ten podmiot. Sprawdźmy, kiedy możemy mówić o przeniesieniu odpowiedzialności za wytworzone odpady weterynaryjne.

W zakładzie leczniczym dla zwierząt oprócz typowych odpadów komunalnych powstają również odpady weterynaryjne. Zgodnie z przyjętym katalogiem odpadów zalicza się je do podgrupy 18 02, czyli odpady z badań, diagnozowania, leczenia i profilaktyki weterynaryjnej. Wiemy, że przekroczenie określonych wartości granicznych spowoduje, iż odpady zostaną uznane za zakaźne. W codziennej praktyce nikt w gabinecie nie będzie badał wartości mikroorganizmów w odpadzie. Na co zatem zwrócić uwagę przy segregacji odpadów weterynaryjnych?

W gabinecie czy lecznicy weterynaryjnej, w których powstają odpady weterynaryjne, warto zadbać, aby oprócz obowiązkowych kart przekazania otrzymać również od podmiotu, który je unieszkodliwia, dokument potwierdzający utylizację. Jest on niezbędnym i jedynym dowodem, że odpowiedzialność za wytworzone odpady została powierzona innemu podmiotowi, i że zostały one w prawidłowy sposób unieszkodliwione.

Prawidłowe unieszkodliwianie odpadów (w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami prawa) powinno stanowić jeden z priorytetów w prowadzeniu odpowiedzialnej i nowoczesnej praktyki weterynaryjnej. Dla zakaźnych odpadów weterynaryjnych przewidziano ściśle określoną metodę gospodarowania odpadami, dotyczącą zarówno sposobu postępowania (unieszkodliwianie), jak i technologii (spalanie w spalarni odpadów niebezpiecznych). Zakaźne odpady weterynaryjne powinny być unieszkodliwiane przez termiczne przekształcanie w spalarniach odpadów niebezpiecznych, polegające na istotnej przebudowie struktury odpadu kończącej się na procesie jego spopielenia (D10). Jednym z ważniejszych etapów tego procesu, na który ma bezpośredni wpływ lekarz weterynarii, jest magazynowanie zakaźnych odpadów weterynaryjnych w odpowiednich warunkach (uwzględniających czas, temperaturę, dostosowanie do właściwości odpadów, oznaczenie itp.).

W pierwszej kolejności należy dążyć do zapobiegania powstawaniu odpadów. Dopiero później, jeżeli to się nie udało, po odpowiednim przygotowaniu należy ponownie je użyć albo poddać recyklingowi lub innym procesom odzysku, a dopiero w ostatniej kolejności unieszkodliwić.