Prawo na co dzień Prawo pracy, podatki, odpady w zakładzie leczniczym dla zwierząt

Osoby zatrudnione w placówkach weterynaryjnych powinny legitymować się nie tylko właściwymi kwalifikacjami merytorycznymi, ale również właściwym stanem zdrowia umożliwiającym bezpieczne wykonywanie pracy. Okres epidemii COVID-19 to co prawda czas zawieszenia obowiązków związanych z okresowymi badaniami lekarskimi, ale przepisy zobowiązujące do kierowania na badania wstępne oraz kontrolne cały czas obowiązują.

Zadania związane ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt, przewidziane przez przepisy prawa, realizowane są w ramach określonej struktury administracji publicznej. W polskim porządku struktura ta tworzona jest przez organy administracji rządowej i obejmuje organy Inspekcji Weterynaryjnej, ministra właściwego do spraw rolnictwa, Radę Ministrów i wojewodów. System ten uzupełniony jest przez niektóre organy samorządu terytorialnego oraz podmioty prywatne wykonujące na zlecenie administracji pewne funkcje publiczne, jak również podmioty prywatne działające na zlecenie adresatów rozstrzygnięć administracyjnych organów władzy publicznej (najczęściej posiadaczy zwierząt).

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 11 grudnia 2020 r. w sprawie szkodliwych czynników biologicznych dla zdrowia, SARS-COV-2 został zakwalifikowany do trzeciej grupy zagrożeń w 4-stopniowej skali ryzyka. Co w praktyce oznacza to dla pracodawców?

Obrót produktami leczniczymi może być prowadzony tylko na zasadach określonych ustawie – Prawo farmaceutyczne. Detaliczna sprzedaż produktów leczniczych dla zwierząt poza gabinetem weterynaryjnym bez zgłoszenia wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii stanowi przestępstwo zagrożone karą grzywny. Co ważne, żadne produkty lecznicze weterynaryjne ani wydawane z przepisu lekarza, ani bez przepisu lekarza nie zostały dopuszczone do szczególnej formy sprzedaży, jaką jest sprzedaż wysyłkowa.

Obowiązek uśmierzenia cierpienia zwierzęcia jest uniwersalny, co oznacza, że w stosunku do każdego zwierzęcia lekarz powinien sprawić, by ono nie cierpiało. Nie wynika stąd jednak, że obowiązek ten należy pojmować w sposób bezwzględny (absolutny), nie zaś warunkowy (relatywny), zależny od zachodzenia pewnych szczegółowych okoliczności i przypadków. Nie ma bowiem ustawowego obowiązku po stronie lekarza weterynarii, aby świadczył bezpłatną pomoc zwierzętom. Przepis art. 25. ust. 4 ustawy o zakładach leczniczych dla zwierząt wprost wskazuje, że wynagrodzenie za usługi weterynaryjne ma charakter umowny. Jest to zgodne także z kodeksem etyki zawodowej.

Jak powinien zachować się pracodawca, którego pracownik zachorował na COVID-19? Czy może albo musi poinformować o tym resztę załogi czy jedynie sanepid? Czy na taką okoliczność powinien przygotować i wdrożyć specjalne procedury? Jak przepisy BHP mają się w takiej sytuacji do ochrony prywatności i danych osobowych zakażonego pracownika?

Praca w placówce weterynaryjnej wiąże się z ponadprzeciętnym poziomem zagrożeń zawodowych. Do dotychczasowych zagrożeń doszedł nowy czynnik biologiczny, jakim jest koronawirus SARS-Cov-2. Należy pamiętać, że ocena ryzyka pracowników zatrudnionych w placówce weterynaryjnej powinna być zaktualizowana w kontekście tego zagrożenia. Inspektorzy pracy rozpoczynają kontrole zmierzające do ustalenia, czy pracodawcy dokonali takiej aktualizacji oraz czy stosują właściwe środki profilaktyczne.

W sytuacji, gdy pracodawca powierza pracę zdalną w celu przeciwdziałania COVID-19, a praca wiąże się z wykonywaniem zadań przy użyciu komputera, może mieć wątpliwości, czy pracownikowi świadczącemu pracę w domu należy zorganizować komputerowe stanowisko pracy zgodnie z przepisami rozporządzenia sprawie bhp na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe.

W gabinecie weterynaryjnym jednym z rodzajów powstających odpadów są środki ochrony osobistej używane przez personel oraz właścicieli pacjentów. Zaliczamy do nich: fartuchy, rękawiczki, maski, przyłbice, czepki ochronne itp. W związku z charakterem prowadzonej działalności oraz właściwościami takich odpadów powinny one zostać zakwalifikowane jako odpady z badań, diagnozowania, leczenia i profilaktyki weterynaryjnej do podgrupy 18 02, zgodnie z katalogiem odpadów, czyli jako odpady weterynaryjne.