Prawo na co dzień Prawo pracy, podatki, odpady w zakładzie leczniczym dla zwierząt

Pozostałości po lekach weterynaryjnych nienadające się do wykorzystania w wyniku przeterminowania, uszkodzenia itp. zaliczane są do odpadów weterynaryjnych, zgodnie z katalogiem odpadów do podgrupy 18 02. Odpady po lekach weterynaryjnych to przede wszystkim resztki leków w blistrach, fiolkach i ampułkach. Pozostałości leków zaliczane do odpadów weterynaryjnych powstają również w wyniku stłuczenia pojemnika z lekiem bądź jego rozlania czy rozsypania. Sprawdźmy, jak należy gospodarować tego rodzaju odpadami.

Zakład leczniczy dla zwierząt zatrudniający pracobiorców, niezależnie od podstawy prawnej zatrudnienia, powinien spodziewać się wizyty inspektora pracy. Wiedza na temat tego, jakie  uprawnienia ma on w czasie kontroli, pozwoli uniknąć błędów i nieporozumień, które w skrajnych przypadkach mogą skończyć się zarzutem utrudniania czynności kontrolnych. Trzeba pamiętać o tym, że prawa inspektora to jednocześnie obowiązki podmiotu, który jest kontrolowany.

Wprowadzenie Bazy danych o produktach, opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, zwanej BDO, doprowadziło do znaczących zmian, które dla wytwórców wiążą się ze zmianami w prowadzeniu ewidencji – z formy papierowej na elektroniczną. Tak jak do tej pory wytwórca odpadów jest zobowiązany do prowadzenia na bieżąco ilościowej i jakościowej ewidencji odpadów zgodnie z katalogiem odpadów, wykorzystując karty przekazania odpadów (KPO) oraz karty ewidencji odpadów (KEO). Dokumenty te sporządza się za pośrednictwem indywidualnego konta w bazie danych o odpadach. Sprawdźmy, jak powinna wyglądać ewidencja według nowych zasad oraz inna dokumentacja, którą każdy wytwórca odpadów weterynaryjnych jest zobowiązany prowadzić.

Porozumienie stron zawsze jest najbardziej optymalnym sposobem modyfikacji warunków zatrudnienia pracowników bądź zakończenia współpracy. Ponieważ podstawę jego zawarcia stanowi obopólna zgoda, nie ma praktycznie ryzyka powstania sporu i przeniesienia go poza siedzibę zakładu leczniczego dla zwierząt. Dlatego warto sprawdzić, jak je przygotować i wprowadzić w praktyce.

Biorąc pod uwagę poziom zagrożeń występujących w zakładach leczniczych dla zwierząt, trzeba stwierdzić, że zapewnienie sprawnie funkcjonującego systemu udzielania pierwszej pomocy jest sprawą kluczową. Jeżeli nie wyznaczymy osób do udzielania pierwszej pomocy, to musimy liczyć się z tym, że zakwestionuje to inspektor Państwowej Inspekcji Pracy oraz że poniesiemy odpowiedzialność za wykroczenie. Niewyznaczenie pracowników to naruszenie przepisu z zakresu bhp, co jest zagrożone karą grzywny od 1.000 do 30.000 zł.

Jednym z podstawowych elementów Tarczy Antykryzysowej jest m.in. pomoc pracodawcom i pracownikom. Będzie ona polegała nie tylko na dofinansowaniu części wynagrodzeń czy umorzeniu składek na ubezpieczenia dla części przedsiębiorców, ale także na czasowym uelastycznieniu części dotychczasowych przepisów o czasie pracy.  

Standardową sytuacją jest wykonywanie pracy przez osoby zatrudnione w zakładzie leczniczym dla zwierząt w siedzibie placówki. W pewnych przypadkach istnieje jednak możliwość pracy zdalnej na rzecz zakładu leczniczego dla zwierząt – w formie telepracy. Sprawdźmy, jakich sytuacji to dotyczy i jakie warunki muszą być spełnione.

Każdy wytwórca odpadów jest zobowiązany do gospodarowania wytworzonymi przez siebie odpadami. Jesteśmy za nie odpowiedzialni od czasu wytworzenia do momentu przekazania ich następnemu posiadaczowi odpadów. Warto tu jednak wspomnieć, że przekazanie ich firmie, która je od nas odbiera (transportującemu), nie powoduje, że odpowiedzialność za ich wytworzenie przechodzi automatycznie na ten podmiot. Sprawdźmy, kiedy możemy mówić o przeniesieniu odpowiedzialności za wytworzone odpady weterynaryjne.

Współpraca lekarzy weterynarii z Inspekcją Weterynaryjną wydaje się niezbędnym aspektem prawidłowego funkcjonowania i realizowania zadań nałożonych na powiatowych lekarzy weterynarii. Zawarcie umów zlecenia lub rozliczanie wynagrodzenia w ramach działalności gospodarczej jest tańszym rozwiązaniem niż tworzenie dodatkowych etatowych miejsc pracy. Zadania nałożone na powiatowych lekarzy weterynarii w niektórych przypadkach muszą być scedowane na podmioty zewnętrzne. Szczególnie chodzi tu o sytuacje zagrożenia epizootycznego (np. walka z opanowaniem szerzącego się afrykańskiego pomoru świń) lub działania profilaktycznych (np. okresowe szczepienia psów na terenach wiejskich). Dzięki możliwości wyznaczenia lekarzy weterynarii z jednej strony powiatowe inspektoraty są mniej obciążone pracą, a z drugiej lekarze mają szansę na podjęcie dodatkowej pracy i otrzymanie dodatkowego wynagrodzenia. Może to stanowić także motywację do dalszego rozwoju zawodowego i poszerzania praktyki.

Osoby zatrudnione w placówkach weterynaryjnych, niezależnie od posiadanych kwalifikacji oraz doświadczenia zawodowego, przed dopuszczeniem do pracy powinny zostać skierowane na wstępne szkolenie z zakresu bhp. Dotyczy to wszystkich pracowników placówek weterynaryjnych, niezależnie od zajmowanego stanowiska. W przypadku pracobiorców zatrudnionych na podstawie umów prawa cywilnego zapewnienie szkolenia bhp powinno być uzależnione od rodzaju wykonywanych obowiązków, w tym zagrożeń zawodowych związanych z przyszłą pracą.